بهرهوری منابع انسانی
الگوی سیستمی بهرهوری منابع انسانی در دانشگاه با رویکرد دیماتل فازی (مطالعه موردی: واحدهای دانشگاه آزاد استان آذربایجان شرقی)
نویسندگان:
مهرداد غفاری زنوزی، سراج الدین محبی، کرم اله دانش فرد
چکیده:
هدف تحقيق حاضر، ارائه الگوی سيستمي ارتقای بهره وری منابع انساني در دانشگاه با رويكرد ديماتل فازی بوده است. جامعه آماری شامل تمامي اعضای هيأت علمي واحدهای مختلف دانشگاه آزاد مستقر در استان آذربايجان شرقي در سال تحصيلي 1398-1397 بوده است. ابزار گردآوری داده ها دو نوع پرسشنامه محقق ساخته است که اولي در راستای شناسايي عوامل ارتقای بهره وری منابع در دانشگاه و بر مبنای طيف پنج گزينه ای ليكرت تهيه و تنظيم گرديد. پرسشنامه نوع دوم بر مبنای انجام مقايسات زوجي مورد نياز رويكرد سيستمي ديماتل فازی تهيه و تنظيمشده است. روايي پرسشنامه ها با رويكرد محتوايي و پايايي آن بر اساس رويكردهای سازگاری دروني و آزمون مجدد بررسيشده است. داده های حاصل از پرسشنامه نوع اول حاوی 17 شاخص تحت آزمون آماری تي استيودنت قرار گرفت و پنج عامل مؤثر بر ارتقای بهرهوری منابع انساني دانشگاهي شناسايي شد. در گام دوم پرسشنامه نوع دوم بر مبنای مقايسات زوجي مطابق با رويكرد سيستمي ديماتل تشكيل گرديد. يافته ها نشان داد که زمينه سازی برای بروز خلاقيت و نوآوری، ارائه آموزش های هدفمند و بهره گيری از راهبردها و رويه های مناسب مديريت دانشي به عنوان عواملي با برآيند اثرگذاری و اثرپذيری بالا در سيستم تحت مطالعه ميباشند. همچنين ارائه آموزش های هدفمند به عنوان عاملي که دارای برآيند بالاتری از منظر اثرگذاری بر ساير عامل های سيستم شناسايي شد. به علاوه دو عامل توسعه روندهای شايستگي سالاری در ترفيع و ارتقا و زمينه سازی برای بروز و ظهور خلاقيت و نوآوری در سازمان به عنوان دو عامل با برآيند اثرپذيری از ساير عامل ها شناسايي شده است.
